Η ορεινή Κορινθία, είναι διαχρονικά μία από τις αγαπημένες μας περιοχές για μονοήμερες εξορμήσεις. Όχι μόνο λόγω εντοπιότητας, -αν δε παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει-, αλλά γιατί συνδυάζει φυσικό κάλλος, γραφικά χωριουδάκια, εγγυημένα καλό φαγητό και εύκολη πρόσβαση. Δεν είναι τυχαίο που τα Τρίκαλα Κορινθίας είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς χειμερινούς προορισμούς για αυτούς που εξορμούν από την πρωτεύουσα. Δεν είναι και λίγο πράγμα, σε μόλις μιάμιση ώρα, να έχεις αφήσει πίσω την πολύβουη Αθήνα και να ατενίζεις το χιονισμένο τοπίο μπροστά σε ένα τζάκι.
Μπορεί το συγκεκριμένο road trip να μην συμπεριλαμβάνει τα Τρίκαλα Κορινθίας, αλλά κατά την ταπεινή μας άποψη, είναι μία από τις πιο ιδιαίτερες διαδρομές της Πελοποννήσου. Συνδυάζει τόσα πολλά πράγματα να κάνεις, που δύσκολα κάποιος θα μείνει παραπονεμένος.
Αρχαία Νεμέα
Ξεκινήσαμε από την Κόρινθο λίγο αργούτσικα. Ένα ζούδι έχει ανάγκη για λίγο παραπάνω ύπνο. Ονόματα δε λέμε, υπολήψεις δε θίγουμε. Ο κανόνας εδώ είναι, όσο πιο νωρίς ξεκινήσετε τόσο πιο πολλά πράγματα θα δείτε. Η πρώτη μας στάση ήταν η Αρχαία Νεμέα. Γνωστή στην αρχαιότητα και από το μυθικό λιοντάρι, που σκότωσε ο Ηρακλής. Αυτά που κυριαρχούν στην περιοχή είναι οι αμπελώνες και τα γνωστά οινοποιεία. Στην Αρχαία Νεμέα, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή, έχετε την επιλογή να ξεναγηθείτε σε κάποια από τα οινοποιεία και να αγοράσετε το γνωστό αγιωργίτικο κρασί. Για τους λάτρεις της ιστορίας, η Αρχαία Νεμέα είναι ένας σημαντικός σταθμός. Εκτός από το Αρχαιολογικό μουσείο, μπορείτε να περιηγηθείτε στον Ναό του Δία και το Αρχαίο Στάδιο 178 μέτρων.
Λίμνη Στυμφαλία
Δεν μείναμε αρκετή ώρα στην Αρχαία Νεμέα. Λίγο που είχαμε αργήσει, λίγο ότι θα χρειαζόταν αρκετή ώρα για να δούμε όλους τους παραπάνω αρχαιολογικούς χώρους, κινηθήκαμε γρήγορα προς τον επόμενο σταθμό. Επόμενη στάση η λίμνη της Στυμφαλίας. Όπως και με την Αρχαία Νεμέα, η περιοχή συνδέεται με έναν άλλο μύθο του Ηρακλή. Ο μύθος λέει ότι εκεί ο Ηρακλής αντιμετώπισε τις Στυμφαλίδες Όρνιθες. Πέρα όμως από τους μύθους, η Στυμφαλία είναι μία ελώδης, ορεινού τύπου, λίμνη της Κορινθίας και ένας ιδιαίτερος υγροβιότοπος. Η περιοχή περιβάλλεται από τα βουνά της Ζήρειας, του Ολίγυρτου, του Μαυροβουνίου και του Γαβριά, γι’ αυτό προσφέρει εκπληκτική θέα από ψηλά. Σε ένα από τα πολλά σημεία του δρόμου, κάναμε δεξιά, βγάλαμε τα χοντρά μπουφάν μας και αρχίσαμε να τραβάμε φωτογραφίες. Αν και το κρύο ήταν τσουχτερό, γελάσαμε αρκετά. Η διάθεση για παιχνίδια με το φωτογραφικό φακό είναι εμφανής!
Καστανιά
Μέσα από μια διαδρομή με μεγάλα πεύκα και έλατα, φτάσαμε στον τρίτο, κατά σειρά, σταθμό του road trip μας στην ορεινή Κορινθία. Η Καστανιά είναι ένα μικρό αλλά πολύ γραφικό χωριουδάκι. Το όνομά της το οφείλει στο μεγάλο δάσος με καστανιές που υπήρχε στο παρελθόν στην περιοχή. Αφήσαμε το αμάξι σε ένα από τα πάρκινγκ που προσφέρουν οι ξενώνες του χωριού. Αν και ημέρα Κυριακή, η Καστανιά δεν είχε πολύ κόσμο. Αρχίσαμε να περπατάμε έχοντας παρέα μας ένα σκύλο προς την κεντρική πλατεία του χωριού. Η αλήθεια είναι ότι εντυπωσιαστήκαμε από τα γραφικά, πέτρινα σπιτάκια και την κεντρική πλατεία της Καστανιάς. Εκεί συναντήσαμε και ένα από τα λίγα καφέ του χωριού.
Διαβάστε: Καστανιά, η αυθεντική Ορεινή Κορινθία
Λίμνη Δόξα
Η Λίμνη Δόξα, δικαιωματικά θεωρείται η πιο όμορφη λίμνη στην ορεινή Κορινθία. Αν και έχουμε βρεθεί εκεί στο παρελθόν, κάθε φορά εισπράττουμε την απαράμιλλη ομορφιά του τοπίου. Η Λίμνη Δόξα δεν είναι μία φυσική λίμνη. Είναι μία τεχνητή λίμνη, η οποία δημιουργήθηκε το 1995. Ο άνθρωπος εδώ, βοήθησε σημαντικά τη φύση για να δημιουργηθεί αυτό το μικρό θαύμα.
Υπάρχουν πολλά πράγματα να κάνετε εκτός από το να περπατήσετε περιμετρικά της λίμνης. Επισκεφτείτε το εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου που είναι χτισμένο μέσα στη λίμνη. Στο δρόμο σας προς το εκκλησάκι, θα δείτε ντόπιους παραγωγούς. Αυτοί, κυρίως την Κυριακή, γεμίζουν τους πάγκους τους με παραδοσιακά, τοπικά προϊόντα. Φασόλια Φενεού, τσίπουρο, γραβιέρα, παξιμάδια είναι κάποια από τα καλούδια που μπορείτε να αγοράσετε. Εμείς φυσικά δεν αντισταθήκαμε ούτε στο τρατάρισμα που μας προσέφεραν! Για όσους από εσάς ονειρεύεστε να νιώσετε λίγη παραπάνω ελευθερία, μπορείτε να κάνετε μια βόλτα με τα άλογα που υπάρχουν εκεί.
Εκτός από το εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου, λίγα μέτρα ψηλότερα από τη Λίμνη, βρίσκεται ένα σημαντικό μοναστήρι του 14ου αιώνα. Στο μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου, οι μοναχοί θα σας καλοδεχτούν με ζεστό καφεδάκι και ζεστή καρδιά. Μέσα στον ναό εντυπωσιάζει το χρυσοποίκιλτο τέμπλο του 1762 αλλά και ο χώρος του κρυφού σχολειού.
Γκούρα
Η δυνατή βροχή που έπιασε μας ανάγκασε να αναχωρήσουμε λίγο νωρίτερα από τη Λίμνη Δόξα και να κάνουμε την μεσημεριανή μας στάση για φαγητό. Με τα παπούτσια λασπωμένα από τη βροχή, “χωθήκαμε” γρήγορα σε μία ζεστή παραδοσιακή ταβέρνα. Στην ορεινή Κορινθία υπάρχουν πολλές οικογενειακές ταβέρνες με καλό φαγητό. Μπορείτε να τις αναζητήσετε στο χωριό Μεσινό αλλά και στην Αρχαία Φενεό.
Το μεσημεριανό διάλειμμα ήταν ό,τι χρειαζόταν για να “φορτώσουμε” μπαταρίες και να συνεχίσουμε την πορεία μας στην ορεινή Κορινθία. Τελευταία στάση το κεφαλοχώρι της Γκούρας. Η κεντρική πλατεία του χωριού εντυπωσιάζει με την επιβλητική πετρόχτιστη εκκλησία. Μην περιοριστείτε όμως μόνο σε αυτά τα λίγα τετραγωνικά μέτρα. Αν έχετε ακόμη δυνάμεις, αξίζει να περπατήσετε και να εξερευνήσετε το χωριό. Γραφικά σπίτια με καμινάδες που καπνίζουν, σας περιμένουν να τα φωτογραφίσετε.
Μετά τη βόλτα μας στο χωριό, η ώρα του δειλινού πλησίαζε. Ο ήλιος, το χειμώνα, κρύβεται πολύ νωρίτερα και η θερμοκρασία πέφτει αισθητά. Το τελευταίο πράγμα που κάναμε σε αυτή τη μονοήμερη εκδρομή, ήταν να πιούμε ένα ζεστό ρόφημα πριν πάρουμε το δρόμο της επιστροφής. Το κάφε “Ο Μπρούκλης” (ονομάστηκε έτσι λόγω του παππού που είχε μεταναστεύσει στην Αμερική, πιθανόν στο Brooklyn) είναι ένα από τα must στέκια του χωριού.
Για μια ακόμα φορά εντυπωσιαστήκαμε από τους θησαυρούς που βρίσκονται τόσο κοντά μας, κι όμως πολλές φορές παραμένουν ανεξερεύνητοι.
Διαβάστε: Καστανιά, η αυθεντική Ορεινή Κορινθία
Η όμορφη πλευρά της Κορινθίας!! Μπράβο σας!!!
Σε ευχαριστούμε Μαρία.
Η Ελλάδα έχει τόσο όμορφα μέρη αρκεί να έχεις όρεξη να τα ανακαλύψεις! 🙂
Πολύ ωραίο και λεπτομερές άρθρο. Το μόνο που λείπει είναι η φωτογραφία του σκύλου που σας ακολουθουσε στη Καστανιά
Για να δώσουμε όλη την ιστορία, ο σκύλος στην αρχή όταν μας είδε άρχισε να μας γαβγίζει. Χρειάστηκαν λίγα λεπτά μέχρι να τον ηρεμήσουμε, να γίνουμε φίλοι και να περπατήσουμε μαζί.
Ευχαριστούμε φίλε μας.
Μια υπέροχη παρουσίαση της ορεινής Κορινθίας. Συνεχίστε να μας ταξιδεύετε. . .
Σε ευχαριστούμε πολύ Θοδωρή. 🙂
Χαχα, φαντάζομαι την εικόνα. Μου χει τύχει και μένα στους περιπατους μου να συναντώ αδέσποτα σκυλιά, άλλα πιο άγρια κι άλλα πιο ήρεμα. Αλλά όλα με τον κατάλληλο χειρισμό, θέλανε χάδια και παιχνίδι