Κάποτε ήταν αρκετό να έχουμε τα εξής πράγματα για να είμαστε ευτυχισμένοι: την υγεία μας, την αγάπη μας, την τρέλα μας και…δυο βαλίτσες! Κι έπειτα ήρθε ο κορωναϊός (Covid-19) και έβαλε αναμφίβολα φρένο στην τρέλα μας, στη βαλίτσα μας και στα ταξίδια μας.
Ταξιδιωτική αβεβαιότητα και Covid-19
Παρά τις απέλπιδες προσπάθειές μας να “διασκεδάσουμε” τους φόβους μας για μεγάλο χρονικό διάστημα πολλοί από εμάς ήμασταν “παγωμένοι’” και καθηλωμένοι. Για κάμποσο καιρό δε μπορούσαμε όχι απλά να πάμε στο εξωτερικό, αλλά ούτε και στο εσωτερικό και σε κοντινές, μάλιστα, αποστάσεις. Αναρωτιόμασταν που θα πήγαινε όλο αυτό και προσπαθούσαμε να παρηγορήσουμε ο ένας τον άλλο λέγοντας την αισιόδοξη κοινοτοπία “Και αυτό θα περάσει.” Και πέρασε- ή μήπως όχι;
“Ταξιδιωτική” Ισχύς εν τη ενώσει
Εν τω μεταξύ αυτό που συνέβη ήταν οι απανταχού ταξιδιώτες να συσπειρωθούμε και να ενώσουμε τις φωνές μας. Ξάφνου, ξεκίνησαν νέες “ιντερνετικές γνωριμίες” ανάμεσα σε bloggers ή άτομα που αγαπούσαμε τα ταξίδια. Δημιουργήσαμε κοινότητες, κάναμε on-line συναντήσεις. Συζητήσαμε το αβέβαιο “ταξιδιωτικό μας μέλλον”. Παρακινούσαμε ο ένας τον άλλο, είχαμε ιδέες και πολλοί ξεκίνησαν να πραγματοποιούν όνειρα ή σχέδια που είχαν από καιρό στο νου.
Το ότι υπήρχε μια πανδημία που αφορούσε όλους ήταν οπωσδήποτε μια παρηγοριά. Ίσως ήταν για κάποιους μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να βγούμε από τον μικρόκοσμό μας και να σκεφτούμε και τον γείτονά μας. Και φαίνεται πως πραγματικά η αλληλεγγύη ήταν μια αξία που αναδείχθηκε ιδιαίτερα εν μέσω Covid, στην αρχή τουλάχιστον.
Κάποια στιγμή, λοιπόν, ήρθε η επόμενη μέρα- όχι ακριβώς της πανδημίας αλλά του lock down. “Βγείτε” μας είπαν αλλά μη ξεχνάτε πως ο ιός Covid-19 καραδοκεί. Μουδιασμένοι στην αρχή, πιο αισιόδοξοι στην πορεία αρχίσαμε να ζούμε σε κανονικό ρυθμό και να σχεδιάζουμε ως και ταξίδια.
Ταξιδιωτικά όνειρα που γίνονται πραγματικότητα σε Covid εποχή
Η αλήθεια είναι πως ακόμα δε μπορούμε να πιστέψουμε ότι μέσα σε 4 μήνες πήγαμε σε 3 διαφορετικά νησιά και σε έναν προορισμό της ηπειρωτικής χώρας (Γαλαξίδι). Αυτό συνέβη όχι γιατί είμαστε πλούσιοι (όλοι ξέρουμε πόσο ακριβά είναι τα ελληνικά νησιά), αλλά γιατί ως travel bloggers συνεργαστήκαμε με καταλύματα (στη Λευκάδα και στην Αστυπάλαια) και με υπηρεσίες (στη Μήλο). Η συνεργασία σημαίνει αφενός πως βάλαμε το δικό μας μικρό λιθαράκι στην ανάδειξη ενός καταλύματος και τόπου, αφετέρου μειώθηκε αισθητά το budget των ταξιδιών μας.
Εδώ να πούμε ότι μπορεί ο Covid-19 να μας επέβαλε την ακύρωση ενός ταξιδιού ζωής στην Ασία, μας έδωσε όμως συνεργασίες και μας έκανε να αγαπήσουμε ξανά την Ελλάδα μας.
Διαβάστε επίσης: Τι μπορεί να κάνει ένας travel addict την εποχή του κορωναϊού.
Τι πραγματικά συνέβη όταν ξεκινήσαμε να ταξιδεύουμε εν μέσω Covid-19
Στο πρώτο μας ταξίδι στην Λευκάδα τον περασμένο Ιούνιο ήμασταν πάρα πολύ ενθουσιασμένοι. Το γεγονός ότι εκεί θα είχαμε μια ταξιδιωτική παρέα μας χαροποίησε πολύ. Πώς ήταν τα πράγματα στη Λευκάδα τότε; Κανονικά. Όπως πριν τον Covid. Εμείς τουλάχιστον τον είχαμε ηθελημένα ξεχάσει. Νιώθαμε άλλωστε πολύ ασφαλείς γιατί ήμασταν σε ένα στεριανό νησί και γιατί ήταν αρχές καλοκαιριού άρα δεν υπήρχε πολύς κόσμος.
Και μπορεί φίλοι και γνωστοί να περίμεναν από εμάς να κάνουμε ένα ταξιδάκι, δε συνέβη το ίδιο όμως με τις οικογένειές μας. Τόσο πριν πάμε όσο και αφότου γυρίσαμε ακούσαμε αμφιβολίες, φόβους, ανησυχίες και εννοείται πως μας ενημέρωσαν πως δεν θα βρεθούμε για καμιά δεκαριά μέρες μετά την επιστροφή μας. Εντάξει, εμείς αποφασίσαμε ότι θα ταξιδέψουμε με υπευθυνότητα και θα παίρναμε και το όποιο κόστος. Άλλη λύση δεν υπήρχε!
Διαβάστε επίσης: Λευκάδα. Το νησί του φετινού καλοκαιριού.
Ταξίδια: Αστυπάλαια, Γαλαξίδι και Μήλος
Και ενώ το καλοκαίρι είναι στα “φόρτε” του μέσα Ιουλίου κάνουμε εννιά ώρες ταξίδι (υποχρεωτικά με μάσκα) για την Αστυπάλαια, την οποία λατρέψαμε. Στο πλοίο νιώσαμε αρκετά άνετα και στην επιστροφή μείναμε και σε καμπίνα με κανένα απολύτως πρόβλημα.
Ο Αύγουστος μας βρήκε στο Γαλαξίδι. Στο ξενοδοχείο, κρατήθηκε ένα αυστηρό πρωτόκολλο σύμφωνα με το οποίο μπαινόβγαινες υποχρεωτικά με μάσκα. Στο σημείο αυτό αγχωθήκαμε λιγάκι παραπάνω και καταλάβαμε πως δεν έχουμε ξε-μπλέψει από την υπόθεση του Covid-19. Τέλος, λίγο πριν την επίσημη έναρξη των εργασιών μας, πήγαμε στη Μήλο. Ένα νησί πανέμορφο αλλά αρκετά τουριστικό.
Την ευχαριστηθήκαμε όμως και με το παραπάνω το Σεπτέμβρη. Το δύσκολο κομμάτι ήταν η επιστροφή. Με πολλά μποφόρ και ένα Seajet να τραντάζεται και να “αγωνίζεται” να φτάσει στον Πειραιά. Σε αυτό το ταξίδι μας υποφέραμε πραγματικά.
Διαβάστε επίσης: Μήλος. Όλα όσα μπορείς να κάνεις σε 3 μέρες.
Διαβάστε επίσης: Αστυπάλαια. Οδηγός για ντόπιους.
Επιστροφή από την Μήλο και νέες αγωνίες
Επιστρέφοντας από τη Μήλο ήρθαμε αντιμέτωποι με τις δικές μας μύχιες σκέψεις και ανησυχίες. Και αν η ζαλάδα και η αδιαθεσία που είχαμε ήταν κάποιο “επικίνδυνο” σύμπτωμα; Προληπτικά μπήκαμε σε εθελούσια καραντίνα περιορίζοντας τις επαφές μας στα απολύτως απαραίτητα. Εν των μεταξύ αυτή η αδιαθεσία κράτησε μόλις μια-δυο μέρες, απόρροια προφανώς του δύσκολου ταξιδιού μας.
Η αγωνία όμως δεν τελείωσε εκεί καθώς ο Τάσος αρρώστησε πραγματικά. Μπορεί τα συμπτώματα να έδειχναν γαστρεντερίτιδα αλλά ποιος είναι σίγουρος στην εποχή Covid-19; Έτσι μπήκαμε σε δεύτερη εθελούσια καραντίνα μέχρι να πάρουμε τα αποτελέσματα του τεστ για κορωναϊό.
Περάσαμε μέρες δύσκολες συναισθηματικά που μας έκαναν να καταλάβουμε πολλά πράγματα. Ένα από αυτά είναι πόσο πολύ ζούμε όλοι μας με τον φόβο αυτής της πρωτόγνωρης πανδημίας. Μήπως πρέπει επιτέλους να μάθουμε να ζούμε με τον κορωναϊό στη ζωή μας, πάντα βέβαια με ατομική και συλλογική ευθύνη;
Προσωπικά στοιχήματα, όνειρα και ελπίδες
Σε αυτούς τους τέσσερις μήνες, όπως καταλαβαίνετε, υπήρχαν πολλές μικρές και μεγάλες στιγμές ευτυχίας. Το καλοκαίρι αυτό μας χάρισε μοναδικές ταξιδιωτικές αναμνήσεις. Νιώθουμε ευγνώμονες που κολυμπήσαμε στο Κλέφτικο στη Μήλο, που μείναμε στο εκπληκτικό Kallichron στην Αστυπάλαια, και αντίστοιχα στη βίλλα Villas on the Clouds στη Λευκάδα και πήγαμε στο Γαλαξίδι για δεύτερο συνεχόμενο καλοκαίρι. Υπήρχαν, από την άλλη, πολλές στιγμές που φοβηθήκαμε, προβληματιστήκαμε και αναρωτηθήκαμε μήπως απλά έπρεπε να κάτσουμε σπίτι μας. Kαι καταλήξαμε.
Αφού τα ταξίδια μας δίνουν τόση μεγάλη χαρά μάλλον κακό θα μας έκανε να τα σταματήσουμε. Όσο έχουμε υγεία λοιπόν και όσο μας επιτρέπεται από τις εκάστοτε συνθήκες θα συνεχίζουμε να χτίζουμε όμορφες αναμνήσεις.
Θα συνεχίσουμε τις μικρές ή μεγαλύτερες εξορμήσεις μας, πάντα παίρνοντας όλα τα απαραίτητα μέτρα και με σεβασμό στο κοινωνικό σύνολο και τις ευπαθείς ομάδες. Γιατί η ζωή είναι γιορτή ρε παιδιά!
Εσείς τι λέτε; Ταξιδεύετε ή ονειρεύεστε να ταξιδέψετε αυτόν τον καιρό; Θα χαρούμε να μας πείτε τις ιδέες και τις προτάσεις σας στα σχόλια.
Εγώ δεν πήγα κάπου φέτος, εσκεμμένα, καθώς δεν είχα ούτε τη διάθεση αλλά ούτε μπορούσα να διαχειριστώ και όλες τις δυσκολίες του ταξιδιού εν μέσω covid. Βέβαια με έχει πιάσει μια έντονη ανάγκη να ταξιδέψω και μου έχει λείψει αυτό το συναίσθημα του ενθουσιασμού όταν πας σε ένα νέο μέρος.
Εύχομαι να είμαστε όλοι καλά, υγιείς, και του χρόνου να καταφέρουμε να επιστρέψουμε κανονικά σε αυτή την αγαπημένη μας συνήθεια!
Συνεχίστε να μας ταξιδεύετε νοητά 🙂
Άλκηστη είναι όπως τα λες για πολύ κόσμο πιστεύουμε και η αλήθεια είναι ότι θέλει και κάποιο κουράγιο για να αψηφίσεις τους όποιους φόβους ή ανασφάλειές σου και να ταξιδέψεις. Ευχόμαστε και σε εσένα αλλά και σε όσους αγαπούν τα ταξίδια να πραγματοποιήσουν σύντομα τα ταξίδια που ονειρεύονται! Και εννοείται να επιστρέψουμε σε κανονικούς ρυθμούς πολύ σύντομα. φιλιά!
Αγαπώ την ειλικρίνεια σας βρε παιδιά και ότι τα βάζετε όλα στη θέση τους! Μπράβο σας! Νομίζω ότι ως travel bloggers έχετε/έχουμε την υποχρέωση όχι φυσικά να είμαστε παράλογα παράτολμοι αλλά να δώσουμε στον κόσμο να καταλάβει ότι παρόλο που θέλει προσοχή αλλά όλα γίνονται και ότι ενώ οι συνθήκες άλλαξαν και μπορεί να αλλάξουν περισσότερο ή λιγότερο στο μέλλον υπάρχουν πάντα λύσεις. Δεν σταματάμε να ονειρευόμαστε και να διαλαλούμε ότι τα ταξίδια είναι φάρμακο σε πολλά… εκτός από τον covid, χεχε!
Κάλη μας αγαπημένη! Χαιρόμαστε που σου άρεσε το άρθρο μας. Η αλήθεια είναι ότι για πολλούς από εμάς- τους απανταχού ταξιδιώτες ή travel bloggers- η Ελλάδα ήταν ο αρχικός ταξιδιωτικός στόχος .
Και μπορεί το δικό μας καλοκαίρι να είχε αρκετά ταξιδάκια στην Ελλάδα μας αλλά δε μπορούμε να κρύψουμε πως λαχταράμε τόσο να βρεθούμε κάπου στο εξωτερικό, κατά προτίμηση σε μια αραβική χώρα. Για την ώρα ονειρευόμαστε μόνο, μακάρι σύντομα να βρεθούμε κάπου… προς Ανατολάς, χεχε.
Καλησπέρα! Με τον σύντροφό μου πραγματοποιήσαμε πριν 10 μέρες ένα ταξίδι στη Λισσαβώνα!! Παρά τα περιορισμένα οικονομικά μας έχουμε τάξει στον εαυτό μας ένα ταξίδι το χρόνο στο εξωτερικό! Τηρήσαμε όλα τα μέτρα που είναι ίδια με της Ελλάδας εκτός από το ωράριο των μαγαζιών, περάσαμε υπέροχα, στην επιστροφή μας έγινε και τεστ στο αεροδρόμιο … Όλα μια χαρά και ευχόμαστε να τα καταφέρουμε και του χρόνου…
Eλισάβετ γεια σου! Χαιρόμαστε πολύ που ταξίδεψες και μάλιστα στο εξωτερικό. Η ΛΙσσαβώνα υπέροχη, την έχουμε λατρέψει κι εμείς. Μας δίνεις κι εμάς ώθηση για να τολμήσουμε ταξίδι στο εξωτερικό. Θα θέλαμε να μας πεις αν στο αεροδρόμιο κάνατε rapid test.
Eπίσης, όσον αφορά το ένα ταξίδι το χρόνο στο εξωτερικό κάνετε πολύ καλά, μας βρίσκετε απόλυτα σύμφωνους! Κι εμείς έτσι ξεκινήσαμε η αλήθεια είναι και λίγο πριν από τον Covid είχαμε πάρει αρκετή φόρα με τα ταξίδια στο εξωτερικό!
Πραγματικά είμαι πολύ μπερδεμένη με όλα όσα ζουμε. Ως travel blogger έκανα ένα επαγγελματικό ταξίδι τον Ιούλιο στη Σαντορίνη με αεροπλάνο. γνωρισαμε τη Σαντορίνη ήσυχη και την απολαύσαμε με ασφάλεια. Αργότερα για οικογενειακές διακοπές επιλεξαμε το camping αλλα ήμουν, τουλάχιστον αρχικά, μουδιασμένη αφού κι εκεί είχες να κάνεις με αρκετό κόσμο. Ωστόσο με μπερδεύει το παράλογο που ζούμε πως δηλαδή στη δουλειά θα πρεπει να είμαι με τους συναδέλφους με μάσκα αλλά με τους ίδιους ανθρώπους πάω για φαγητό ή καφέ και είμαστε δίπλα δίπλα χωρίς μάσκα. Είμαι από τους ανθρώπους που είμαι πολύ αυστηρή στα θέματα καθαριότητας λόγω covid στην καθημερινότητα μου αλλά με λυπεί που δεν είναι και αρκετοί άλλοι έτσι. Είναι δύσκολη η ισορροπία του προσέχω και του συνεχιζω κανονικά τη ζωή μου και τα μέτρα και τα σταθμά διαφέρουν στον καθένα μας κι αυτό το κάνει ακόμα πιο δύσκολο. Απόλαυσα την ανάρτηση σου πάντως γιατί μου δινει αισιοδοξία. Τελικα όλα καλά με τον Τάσο τη 2η φορά;
Όλα καλά με τον Τάσο Κατερίνα μου! Η αλήθεια είναι ότι είναι μια δύσκολη περίοδος για όλη την ανθρωπότητα θα τολμήσω να πω οπότε μέσα στα λογικά και στα παράλογα που ζούμε χρειάζεται να διατηρήσουμε την ψυχική μας ισορροπία – με όποιον τρόπο μπορεί ο καθένας. Εμείς, όσο μπορούμε ταξιδεύουμε και το παράδοξο είναι ότι κάποιες φορές στα μέρη που πάμε νιώθουμε ως και πιο ασφαλείς από την πόλη μας! Χαιρόμαστε πολύ που σου μεταδώσαμε την αισιοδοξία μας.
Μπράβο παιδιά… Η αλήθεια είναι ότι στα ταξίδια είμαστε πάντα με το φόβο μην τυχόν πλησιάσουμε κάποιον άγνωστο. Βέβαια αυτό θα το κάναμε έτσι και αλλιώς γιατί λόγω παιδιού προσέχουμε περισσότερο. Αλλά το ταξίδι σε εξωτερικό μας λείπει. Αλλά έχουμε χαρεί και την Ελλάδα φέτος και μέρη τα οποία δεν τα είχαμε στο πλάνο μας.
Έλενα και Κώστα το ταξίδι στο εξωτερικό νομίζω λείπει σε πολλούς από εμάς. Από την άλλη πράγματι έχουμε εκτιμήσει -ξανά- τις ομορφιές της πατρίδας μας. Και σίγουρα είμαστε όλοι πιο προσεκτικοί. Εμείς σας χαιρόμαστε πάντα που κάνετε ταξιδάκια με τον μπέμπη σας και ειδικά αυτήν την περίοδο. Συνεχίστε έτσι! 🙂 Την αγάπη μας!