Σχετικά στην αρχή της σχέσης μας αποφασίσαμε πώς θέλουμε να κάνουμε μια “ωραία τρέλα” μαζί, να αλλάξουμε χρονιά στο εξωτερικό! Η Κωνσταντινούπολη ήταν από τις πρώτες επιλογές στη λίστα μας, κοινός αγαπημένος προορισμός, κοντινός και οικονομικός. Κλείνουμε εισιτήρια και φτάνουμε πλήρως προετοιμασμένοι και αποφασισμένοι να την εξερευνήσουμε στις 31 Δεκέμβρη 2014 (πολύ πριν τις τρομοκρατικές επιθέσεις).

Οι πρώτες στιγμές θα λέγαμε πώς ήταν χωρίς υπερβολή δραματικές. Δριμύ ψύχος με αέρα, βροχή, και περιπλάνηση γύρω γύρω μέχρι να βρούμε το ξενοδοχείο μας, καθώς είχαμε χαθεί.

Οι ταμπέλες στους δρόμο καθόλου ευδιάκριτες, μάλλον μας μπέρδευαν παρά μας καθοδηγούσαν.

Όταν επιτέλους το βρήκαμε ήταν λες και ανοίξαμε πόρτα στον παράδεισο. Ευγενικό, ζεστό προσωπικό που έτρεξε να μας κεράσει τσάι, να μας δώσει χάρτη και πολλές χρήσιμες πληροφορίες. Εννοείται υπήρχε πολλή ζέστη μέσα, τόση που δεν ξέραμε πώς θα βγούμε πάλι έξω στο κρύο, παρόλο που φορούσαμε ισοθερμικά ρούχα.

Ίστικλαλ ένα πολιτισμικό σοκ

Δεύτερη εικόνα- σχετικά σοκαριστική για την Ολυμπιάννα: Ορδές ντόπιων αντρών που περπατούσαν στην Ίστικλαλ ή  αλλιώς Η Μεγάλη Οδός του Πέραν– τον πιο κεντρικό δρόμο της Πόλης, και ελάχιστες γυναίκες.

Δε ξέρουμε αν ήταν έθιμο αλλά εκείνη την ώρα πραγματικά μόνο οι άντρες κυκλοφορούσαν! Καταφέραμε τελικά να δειπνήσουμε σε ένα εστιατόριο και λίγο πριν αλλάξει ο χρόνος μπήκαμε σε ένα cozy μπαράκι για να τον καλωσορίσουμε τσουγκρίζοντας με τα κρασιά μας! Δε θα μπορούσε να ήταν καλύτερα, παρά την αγωνία μας αν θα είμαστε στους δρόμους εκείνες τις ώρες.

Παρατηρήσαμε πώς όλα τα μαγαζιά ήταν γεμάτα κόσμο, και πώς στον κεντρικό δρόμο λαοθάλασσα πήγαινε πάνω κάτω μιλώντας δυνατά και γελώντας. Η Πόλη αυτή δεν κοιμόταν – κατά τις δύο τα μεσάνυχτα που επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο είχε σχεδόν τόσο κόσμο όσο και το απόγευμα!

Νομίζω πώς μετά από αυτό το πρώτο βράδυ πιάσαμε τα vibes της πόλης αυτής, με την τόσο έντονη νυχτερινή ζωή και ενέργεια που μας συνεπήρε κατευθείαν.

Κωνσταντινούπολη, βασικά αξιοθέατα

Στις επόμενες μέρες επισκεφτήκαμε κάποια από τα πιο γνωστά αξιοθέατα όπως την Αγιά Σοφία και το Μπλε Τζαμί στην περιοχή του Sultanahmet όπως λέγεται, το περίφημο Μεγάλο Παζάρι (Grand Bazar) και την Αγορά Μπαχαρικών. Απόλαυση να χάνεσαι στα δαιδαλώδη στενά στο μεγάλο Παζάρι, και πρόκληση να παζαρεύεις για μικροπράγματα – αγοράσαμε τελικά ένα πολύ όμορφο χειροποίητο μπρίκι ελληνικού καφέ.

Η Πόλη αυτή δε χορταίνεται και έχει τόσα πολλά να κάνεις, από επισκέψεις σε μουσεία και χαμάμ – εμείς παραλείψαμε λόγω έλλειψης χρόνου το ξακουστό παλάτι Top Capi-, μέχρι ρομαντικούς περιπάτους κυριολεκτικά παντού -και ειδικά στην περιοχή που βρίσκεται η Αγιά Σοφία.

Διαβάστε επίσης: Η άλλη πλευρά της Κωνσταντινούπολης

Διαβάστε επίσης: Καντίκιοϊ: Η Ασιατική πλευρά της Πόλης

Πύργος του Γαλατά

Ένα άλλο μέρος που έμοιαζε να βγαίνει από άλλη εποχή και μας έκανε να νιώσουμε πρωταγωνιστές σε ταινία του Woody Allen, ήταν ο Πύργος του Γαλατά. Αν και λόγω της μεγάλης ουράς τελικά δεν μπήκαμε μέσα, ήταν μοναδική εμπειρία να τον βλέπεις να φωτίζει την πλάση, ενώ πίνεις τη σοκολάτα σου σε ένα κοντινό καφέ.

Αν επιστρέφαμε στην Κωνσταντινούπολη –που σίγουρα θα το κάνουμε- θα μέναμε οπωσδήποτε στην περιοχή με τον Πύργο του Γαλατά.

Κρουαζιέρα στο Βόσπορο

Μια ακόμα top επιλογή ήταν η βόλτα με το κρουαζιερόπλοιο στο Βόσπορο. Παρά το απίστευτο κρύο- ίσως ήμασταν στους -1- 3 βαθμούς Κελσίου, η θέα ήταν απλά μαγική. Μπαινοβγαίναμε όσο μπορούσαμε και πίναμε στο εσωτερικό του πλοίου το καφεδάκι μας. Να σας αναφέρουμε ότι ο ελληνικός καφές λέγεται τούρκικος φυσικά, και για να μη ‘‘φάμε ξύλο’’ ζητούσαμε ‘‘turkish coffee’’ ‘‘orta’’ ( τούρκικο καφέ μέτριο) . Σερβίρεται με λουκουμάκι και είναι τόσο μερακλίδικος όσο και ο δικός μας!

Διαβάστε επίσης: Εκδρομή στα Πριγκιπόνησα

Κωνσταντινούπολη – Ελληνικό Πατριαρχείο

Νιώθουμε τυχεροί γιατί την τελευταία μας μέρα επισκεφτήκαμε το Ελληνικό Πατριαρχείο και την ελληνο-εβραϊκή συνοικία. Εκεί πάει κανείς με λεωφορείο, κι αν δε κάνουμε λάθος πήραμε 2 λεωφορεία ώσπου να φτάσουμε. Άλλες εικόνες εκεί καθώς μιλάμε για φτωχογειτονιά, στην οποία τελικά πετύχαμε ένα πεντανόστιμο μαγειρείο που έτρωγαν οι ντόπιοι. Χωρίς πολλή σκέψη και αναζήτηση στο google ακολουθήσαμε το ένστικτό μας και φάγαμε σε πολύ χαμηλή τιμή πολύ ικανοποιητικά πιάτα.

Διαβάστε επίσης: Φανάρι – Μπαλάτ: Ένας φωτογραφικός παράδεισος

Φαγητό στην Κωνσταντινουπολη

Η Πόλη μας μάγεψε για την ασύλληπτη γαστρονομική της κουλτούρα, τα μοναδικά αξιοθέατά της με όλη την ιστορία που ‘φέρουν’ ανά τους αιώνες, την διασταύρωση των πολιτισμών και λαών -είναι κυριολεκτικά το σταυροδρόμι Ανατολής και Δύσης, και την ζεστασιά των ανθρώπων. Με δυο λέξεις- που έλεγε ο Τάσος κυρίως (‘‘merhaba’’ , ‘‘Tesekkur ederim’’, γεια και ευχαριστώ αντίστοιχα)- ήταν πρόθυμοι να σε εξυπηρετήσουν και να σου ανοίξουν την καρδιά τους.

Για το τέλος σας αφήνουμε τα καλύτερα. Μερικά μέρη για φαγητό που πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφτείτε αν θέλετε να νιώσετε έστω και για λίγο σαν Πολίτες…

• cafe ζαχαροπλαστείο Mado στην Ίστικλαλ, και στην περιοχή της Αγίας Σοφίας. Έχει ότι γλυκό τραβάει η ψυχή σας. Must ο μπακλαβάς, το κανταΐφι, και φυσικά το σαλέπι. Χάρη σε αυτό δεν αρρωστήσαμε εκείνες τις μέρες!

• Falafel House (περιοχή Βeyoglu) για φάλαφελ, χούμους και ταμπουλέ. Τόσο μικρό μα τόσο καλό εστιατόριο! Το τιμήσαμε αρκετά βράδια.
• Το “βρώμικο” του Βοσπόρου. Πρόκειται για σάντουιτς με ψάρι (σαρδέλα), το πουλούν οι ψαράδες κατά μήκος του Βοσπόρου. Τολμήσαμε γιατί το πραγματικό φαγητό μιας χώρας είναι αυτό που προτιμούν οι ντόπιοι. Απλά τέλειο!

• Φαγητό σε οποιοδήποτε σχεδόν εστιατόριο σε δρόμους πίσω από την Ίστικλαλ. Για σιγουριά εμείς τσεκάραμε και tripadvisor ή foursquare. Γενικά θα βρείτε πολύ ποιοτικό φαγητό στα περισσότερα μαγαζιά.

• Φούρνος “Simit” ακριβώς πάνω στην πλατεία Ταξίμ. Απλά το καλύτερο και το πιο οικονομικό πρωινό(αν δεν έχει στο ξενοδοχείο σας!).

Διαβάστε επίσης: Κωνσταντινούπολη: Οι καλύτερες low-budget επιλογές για φαγητό.